Wiedza
Kiedy zapładniać większą ilość komórek jajowych?
Jedno z pytań, które najczęściej pada w naszych gabinetach dotyczy ilości zapładnianych komórek jajowych do zabiegu in vitro. Pacjenci szukają odpowiedzi na to jaka jest ich ilość minimalna, konieczna do przeprowadzenia zabiegu, a jaka maksymalna. Jeśli jest to możliwe, warto przemyśleć zapłodnienie większej ilości komórek jajowych, co zwiększy szanse na potomstwo.
Czy moje dziecko będzie zdrowe, czyli jak badamy zarodki? – część 3
Zalety diagnostyki przedimplantacyjnej, czyli badania genetycznego zarodków, są powszechnie znane. Przede wszystkim, dzięki diagnostyce PGT-A, czyli weryfikacji dużych mutacji chromosomowych (tzw. aneuploidii) w zarodkach, możemy zmniejszyć ryzyko urodzenia dziecka chorego np. na Zespół Downa, Edwardsa, Patau, Turnera i Klinefeltera.
Macierzyństwo po leczeniu niepłodności – wywiad z Pacjentami Parens
Renata i Tadeusz starali się o dziecko przez kilka lat. Kilku lekarzy, mnóstwo badań i wreszcie diagnoza: kryptozoospermia. Ilość plemników tak mała, że zapłodnienie naturalne nie wchodzi w grę, pozostaje tylko in vitro. Wielomiesięczne leczenie urologiczne sprawiło, że poprawiła się morfologia plemników, choć nadal było ich na tyle mało, że Pacjenci zdecydowali się na zabieg in vitro, pod opieką doktora Janeczko. Tylko jeden zarodek, jeden transfer, jedna szansa. 9 miesięcy później, w drodze cesarskiego cięcia, na świat przyszła Ona – Lila. Dziś spotykamy się z Renatą – mamą Lilianki, aby zapytać o to, jak zmienił się jej świat po narodzinach córki.
Czy moje dziecko będzie zdrowe, czyli jak badamy zarodki część 2.
W poprzednim wpisie Czy moje dziecko bedzie zdrowe czyli jak badamy zarodki omówiłam rodzaje diagnostyki przedimplantacyjnej, wskazania oraz warunki, jakie trzeba spełnić, aby do niej przystąpić. Dziś zaproszę Was do laboratorium i poznacie nieco więcej szczegółów. Zapraszam!
Czy moje dziecko będzie zdrowe cz. 4
Jak często powstają zarodki nieprawidłowe?
Według danych naukowych, ryzyko urodzenia chorego dziecka jest najniższe u kobiet między 26. a 30. rokiem życia. U kobiet w wieku 31 lat, zarodki aneuploidalne (z wadą chromosomową) powstają z częstością 31%. W wieku 35 lat, ryzyko wynosi 34,5%, u kobiet 39-letnich sięga prawie 53%, a u 42-letnich przekracza już 75%. Innymi słowy, szansa na uzyskanie zdrowego zarodka u kobiety w wieku lat 42 to 25%. Więcej szczegółów na wykresie poniżej.
Jak zwiększyć skuteczność zabiegu in vitro?
Skuteczność procedury in vitro zależy od wielu czynników:
- Związanych z jakością komórek jajowych i plemników: od wieku pacjentów, stylu życia, sposobu odżywiania, schorzeń towarzyszących niepłodności, czasu trwania niepłodności
- Związanych ze stymulacją i przebiegiem procedury in vitro: od doboru leków do stymulacji, długości stymulacji, właściwego sposobu przyjmowania leków przez pacjentkę, procedur laboratoryjnych, doświadczenia embriologa przeprowadzającego poszczególne etapy zapłodnienia i hodowli zarodków, receptywności endometrium
- Związanych z postępowaniem po transferze zarodków: od narażenia na stres i czynniki, które mogą wpłynąć na implantację, utrzymania ciąży oraz na sam przebieg porodu.
Ocena zarodków w systemie Time Lapse
Monitoring rozwoju zarodków w inkubatorze Time Lapse trwa przez cały czas – wbudowana kamera wykonuje zdjęcia co 5 minut. Z połączenia zdjęć powstaje film, który jest analizowany przez certyfikowanego embriologa klinicznego.
Ocena zarodków
Ocena zapłodnienia komórki jajowej następuje 17±1 h po zapłodnieniu ICSI, czyli dzień po punkcji, rano. Embriolog sprawdza, czy w oocytach obecne są przedjądrza – męskie i żeńskie. Ocenia ich ilość, rozmieszczenie, symetrię i kontroluje jakość całej zygoty (zapłodniony oocyt) oraz położenie i rozmiar ciałek kierunkowych.
Ocena zapłodnienia
Ocena zapłodnienia komórki jajowej następuje 17±1 h po zapłodnieniu ICSI, czyli dzień po punkcji, rano. Embriolog sprawdza, czy w oocytach obecne są przedjądrza – męskie i żeńskie. Ocenia ich ilość, rozmieszczenie, symetrię i kontroluje jakość całej zygoty (zapłodniony oocyt) oraz położenie i rozmiar ciałek kierunkowych.